این نوشته را که با ذکر اسامی برخی از آلبوم های استاد است به ایشان ودوستدارانش تقدیم می کنم: تو می خوانی و سازها با جرعه ای از نوا ی نابت گلو تر می کنند و هزار دستان هزاران تحریر از حنجره حنانه ات وام می ستانند وخوب می دانم سرو چمان زمانی رقصیدن آغازد که تو نسیم وصل را زمزمه کنی . تو می خوانی و دل مجنون من یاد ایامی می کند که در آستان جانان سر خوش از جام عشق روزگار می گذراند . حالا حتا اگر هم نخوانی هنوز هم آوای صنما در خیال و دهانم غوطه می خورد و هنوز هم رسوای دل هستم.{مهرزاد خرمانی}
ازآقای مهرزاد خرمانی تشکرمیکنیم برای ارسال این متن زیبا